भारंगची भाजी कोवळी असताना तोडली जाते. या भाजीचे कोंब आणि पाने भाजीसाठी वापरली जातात. भारंग भाजीच्या पानांमध्ये लोहाचे प्रमाण सर्वाधिक असल्याचे सांगितले जाते.
पावसाळ्यात खासकरुन तयार केली जाणारी टाकळ्याची भाजी सर्व प्रकारच्या त्वचारोगासाठी औषधीय गुणधर्मांसाठी ओखळली जाते. टाकळ्याची भाजी खाल्ल्याने शरिरातील वात, कफदोष कमी होण्यास मदत होते.
कपाळफोडी वेलीवर येणारी वनस्पती आहे. संधीवात असणाऱ्या रुग्णांसाठी कपाळफोडी भाजी अत्यंत गुणकारी असल्याचे सांगितले जाते. पोट गच्च होणे, नियमित मासिक पाळी येण्यासाठीही मदत करते.
शेवळा कोकण, पश्चिम महाराष्ट्रातील जंगलांमध्ये आढळते. शेवळा म्हणजे सुरणाच्या फुलाची दांडी. याच्या भाजीत भरपूर प्रमाणात प्रोटीन्स आढळतात.
मान्सूनमध्ये जंगलात आढळणारी कुलुची भाजीला फोडशी अथवा काल्ला नावानेही ओखळले जाते. कुलुची भाजी गवतासारखी दिसते.
कुरडूची कोवळी पाने शिजवून त्याची भाजी केली जाते. कफविकार, जुना खोकला यासाठी कुरडूची भाजी गुणकारी ठरते. याशिवाय लघवी स्वच्छ होण्यासाठीही कुरडूची भाजी आरोग्यासाठी फायदेशीर ठरते.
पावसाळ्यातच मिळणारी दिंडा भाजीची मिळते. याची पूर्ण वाढ होण्याआधीच भाजीचे कोंब काढले जातात. पावसाळा संपल्यानंतर दिंडा भाजी मृत अवस्थेत जाते.
कर्टोली फळभाजी असून पावसाळ्यातच उगवली जाते. कडू लागणारी कर्टोली डोकेदुखीवर फायदेशीर ठरते. मधुमेहाच्या रुग्णांनी कर्टोलीचे सेवन केल्यास रक्तातील साखर कमी होण्यास मदत होते.
मायाळू भाजी अंगणात अथवा घरातील कुंडीमध्ये देखील लावता येते. पित्ताशयाच्या समस्येसह पचनास हलकी आणि सांधेदुखीसाठी मायाळू भाजी गुणकारी ठरते.
आघाडा भाजीत अ जीवनसत्वे भरपूर प्रमाणात आहेत. शरिरातील हाडांच्या बळकडीसाठी आघाड्याची भाजी खाल्ली जाते. याशिवाय मुतखडा, मूळव्याध आणि पोटदुखीवरही भाजी फायदेशीर ठरते.