
कोरोना विषाणूच्या नव्या लाटेने पुन्हा एकदा हाँगकाँग आणि सिंगापूरसारख्या प्रगत देशांची झोप उडवली आहे. कोविड-१९ रुग्णसंख्येत झपाट्याने वाढ होत असताना, तेथील प्रशासनाने हाय अलर्ट घोषित केला आहे. मात्र, या घडामोडींच्या पार्श्वभूमीवर एक महत्त्वाचा प्रश्न उपस्थित होतो.
सिंगापूरमध्ये कोविडच्या KP.2 या नवीन व्हेरिएंटने रुग्णसंख्या वाढवण्यास सुरुवात केली आहे. श्वसन संस्थेशी संबंधित ही लक्षणं अधिक तीव्र असून, लहान मुलं व वृद्ध यांना त्याचा जास्त फटका बसतो आहे. दुसरीकडे, हाँगकाँगमध्ये हॉस्पिटलमध्ये दाखल होणाऱ्या रुग्णांची संख्या दुपटीने वाढली असून, स्थानिक आरोग्य यंत्रणांनी पुन्हा एकदा मास्क आणि टेस्टिंगवर भर दिला आहे.
पण या घटनांचा आंतरराष्ट्रीय स्तरावर गंभीर विचार केला जात आहे का? कोविड नंतर अनेक देशांनी आरोग्य यंत्रणांचे बळकटीकरण करण्याचा निर्धार व्यक्त केला होता, पण प्रत्यक्षात संसाधनांच्या अभावामुळे आणि राजकीय दुर्लक्षामुळे ही प्रणाली आजही तितकीशी सक्षम झालेली नाही.
या पार्श्वभूमीवर, जागतिक आरोग्य संघटनेने (WHO) आणि स्थानिक सरकारांनी सावध पावले उचलण्याची वेळ पुन्हा एकदा आली आहे. कारण इतिहासाने दाखवून दिलं आहे. कोरोनाला हलकं घेणं म्हणजे मोठ्या संकटाला आमंत्रण देणं.