
सुप्रभात! सर्वप्रथम, आजच्या या पवित्र दिवशी आपण आपल्या देशाच्या स्वातंत्र्यासाठी बलिदान दिलेल्या सर्व थोर स्वातंत्र्यसैनिकांना मनापासून अभिवादन करूया. १५ ऑगस्ट १९४७ हा दिवस भारतीय इतिहासातील सुवर्णक्षण आहे. अनेक वर्षांच्या संघर्षानंतर भारताने ब्रिटिश सत्तेपासून स्वातंत्र्य मिळवले.
महात्मा गांधी, नेताजी सुभाषचंद्र बोस, भगतसिंग, लोकमान्य टिळक, डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर, पंडित नेहरू या थोर व्यक्तींनी भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी आपले संपूर्ण आयुष्य समर्पित केले. त्यांनी सत्याग्रह, असहकार चळवळ, दांडी यात्रा, क्रांतीकारक कारवाया अशा विविध मार्गांनी ब्रिटिश साम्राज्याला हादरवून टाकले.
स्वातंत्र्य ही केवळ एक स्थिती नसून ती एक जबाबदारी आहे. आज आपण स्वातंत्र्याचा आनंद घेत असलो तरी, त्यामागे असंख्य बलिदानांची कथा आहे. ही कहाणी केवळ इतिहास नसून, आपल्याला प्रेरणा देणारा दीपस्तंभ आहे.
आज आपल्याला लोकशाही, मतदानाचा अधिकार, शिक्षण, संधी यांचा लाभ मिळतो. परंतु, याच स्वातंत्र्याचा अर्थ आपण जर जबाबदारीने घेत नाही, तर हे मूल्यहीन ठरू शकते.
म्हणूनच, आजच्या पिढीला हे समजले पाहिजे की स्वातंत्र्य हे केवळ झेंडा फडकवण्यापुरते मर्यादित नाही, तर ते गरिबी, अंधश्रद्धा, भ्रष्टाचार यांसारख्या शत्रूंशी लढण्याची प्रेरणा देणारे आहे.
या दिवशी आपण सर्वांनी ही प्रतिज्ञा करूया की देशासाठी सदैव प्रामाणिक राहू, संविधानाचे पालन करू, सामाजिक एकतेसाठी प्रयत्न करू आणि आपले कर्तव्य प्रामाणिकपणे पार पाडू.
जय हिंद! वंदे मातरम्!
नमस्कार सर्व उपस्थित शिक्षक, पालक, विद्यार्थी आणि नागरिक बंधू-भगिनींनो!
१५ ऑगस्ट आपल्या देशाचा स्वातंत्र्यदिन. हा दिवस केवळ एक उत्सव नसून, तो आपल्या अस्तित्वाचे प्रतीक आहे. १९४७ मध्ये आपल्या देशाने ब्रिटिश सत्तेपासून मुक्त होऊन स्वतंत्र राष्ट्र म्हणून जगात पहिले पाऊल टाकले. हे यश सहजपणे मिळाले नाही, तर त्यामागे अनेक बलिदान, त्याग, आणि न झुकणाऱ्या इच्छाशक्तीचा इतिहास आहे.
आज आपण स्वातंत्र्याचा आनंद घेत आहोत, पण एक प्रश्न स्वतःला विचारूया, या स्वातंत्र्याचे आपण योग्य रक्षण करत आहोत का? भ्रष्टाचार, जातीयता, दहशतवाद, बेरोजगारी, स्त्री अत्याचार यांसारख्या समस्यांनी आजही आपल्याला घेरले आहे. या समस्यांवर मात करण्यासाठी फक्त सरकार नाही, तर प्रत्येक भारतीयाने जबाबदारीची भूमिका घ्यायला हवी.
नवीन पिढी, म्हणजे आपण, हीच देशाची खरी संपत्ती आहे. आपली विचारसरणी, कृती आणि मूल्ये देशाच्या भविष्याची दिशा ठरवतील. फक्त देशभक्तीपर गाणी म्हणणे किंवा झेंडे फडकवणे हे पुरेसे नाही; प्रत्यक्ष कृतीही तितकीच महत्त्वाची आहे.
स्वच्छ भारत अभियान, पर्यावरण संरक्षण, लवकर मतदान, स्त्री-पुरुष समानता, शिक्षणाचा प्रचार या सगळ्या गोष्टींमध्ये आपला सक्रीय सहभाग असायला हवा. फक्त ‘माझं काय जातंय’ असं विचारणारी वृत्ती सोडून आपण ‘देशासाठी काय करू शकतो’ असा दृष्टिकोन विकसित केला पाहिजे.
शिवाजी महाराज, भगतसिंग, राणी लक्ष्मीबाई, अब्दुल कलाम यांचं उदाहरण आपल्याला दाखवतं की वय, परिस्थती किंवा परिस्थिती कोणतीही असो, देशासाठी काम करता येतं.
म्हणूनच, आजच्या या स्वातंत्र्यदिनी आपण नवीन संकल्प करूया, देशहिताच्या प्रत्येक कार्यात सहभागी होण्याचा, नीतिमत्तेने जगण्याचा, आणि एक उत्तम नागरिक होण्याचा. हेच आपल्या थोर स्वातंत्र्यसैनिकांना खरी श्रद्धांजली ठरेल.
जय हिंद! वंदे मातरम्!
सन्माननीय मुख्याध्यापक, आदरणीय शिक्षकवृंद, उपस्थित पालकगण आणि माझ्या प्रिय विद्यार्थ्यांनो,
आज आपण सर्व येथे एकत्र आलो आहोत आपल्या देशाचा ७८ वा स्वातंत्र्यदिन साजरा करण्यासाठी. हा दिवस केवळ भारताच्या राजकीय स्वातंत्र्याचा स्मरणदिवस नाही, तर तो आपल्या राष्ट्रीय एकतेचा, संस्कृतीचा आणि आत्मगौरवाचा उत्सव आहे.
१५ ऑगस्ट १९४७ या दिवशी भारताने हजारो वर्षांची गुलामी झुगारून स्वातंत्र्य प्राप्त केलं. पण हे स्वातंत्र्य सहजासहजी मिळालं नाही. हजारो ज्ञात-अज्ञात स्वातंत्र्यसैनिकांनी आपलं सर्वस्व देशासाठी अर्पण केलं. महात्मा गांधींच्या अहिंसेच्या मार्गावर चालत, नेताजी सुभाषचंद्र बोस यांची जाज्वल्य प्रेरणा घेऊन, आणि भगतसिंग, राजगुरू, सुखदेव यांच्या बलिदानाने हे स्वप्न सत्यात उतरवण्यात आलं.
आज आपल्याकडे मूलभूत हक्क आहेत, बोलण्याचा, शिक्षणाचा, समानतेचा आणि मतदानाचा. पण या हक्कांबरोबरच आपली काही जबाबदाऱ्या देखील आहेत. देशाच्या कायद्याचे पालन करणे, इतरांचा सन्मान करणे, पर्यावरणाची काळजी घेणे, आणि समाजाच्या प्रगतीत हातभार लावणे.
आपण विविध धर्म, भाषा, प्रांत, जातींचे असलो तरी एक गोष्ट आपल्याला एकत्र बांधून ठेवते, ती म्हणजे ‘भारतीयत्व’. ही एकता आपली खरी ओळख आहे. आणि हीच आपली सर्वात मोठी ताकद आहे.
आजच्या घडीला आपल्या देशाने अनेक क्षेत्रांमध्ये प्रगती केली आहे, विज्ञान, तंत्रज्ञान, आरोग्य, शिक्षण, संरक्षण सगळीकडे भारत आपलं स्थान निर्माण करत आहे. चंद्रावर तिरंगा फडकवणारा, खेळाच्या मैदानावर विजय मिळवणारा, तंत्रज्ञानात झेप घेणारा भारत आज जगाच्या नकाशावर अग्रस्थानी आहे.
पण खरी प्रगती ही फक्त आकड्यांमध्ये नाही, तर ती आपल्या मनोवृत्तीत असते. आपण जर सजग नागरिक बनलो, इतरांची मदत करू लागलो, भ्रष्टाचाराला विरोध केला, स्वच्छतेकडे लक्ष दिलं तर खऱ्या अर्थाने आपण स्वातंत्र्याचा आदर करत आहोत असं म्हणता येईल.
म्हणूनच, या पवित्र दिवशी आपण सर्वांनी मनापासून एक संकल्प करूया, भारताला एक प्रगत, सुरक्षित, समतावादी आणि शांततामय देश बनवण्यासाठी सतत प्रयत्नशील राहू.
आपण देशासाठी काहीतरी मोठं करू शकतो, आणि ते आजपासूनच सुरू करायला हवं.
जय हिंद! वंदे मातरम्!
आदरणीय शिक्षकवृंद, सन्माननीय पालक आणि माझ्या प्रिय विद्यार्थ्यांनो,
सर्वप्रथम आपणा सर्वांना १५ ऑगस्ट भारतीय स्वातंत्र्यदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा!
आज आपण एका महान इतिहासाच्या साक्षीदार आहोत. १९४७ मध्ये आजच्याच दिवशी आपल्या भारतमातेला ब्रिटिशांच्या गुलामगिरीतून मुक्तता मिळाली. ही मुक्तता केवळ राजकीय नव्हती, ती सामाजिक, आर्थिक आणि वैचारिकही होती. आणि ही मुक्तता मिळवण्यासाठी असंख्य स्वातंत्र्यवीरांनी आपली आयुष्यं समर्पित केली.
माझ्या लहान मित्रांनो, हा दिवस आपल्याला स्मरण करून देतो की, स्वातंत्र्य ही एखादी भेट नसून, ती मिळवलेली आणि टिकवलेली जबाबदारी आहे. आपल्या स्वातंत्र्याची किंमत लक्षात घेण्यासाठी भगतसिंगसारख्या क्रांतिकारकांची कहाणी, महात्मा गांधींचं शांततामय आंदोलन, झाशीची राणी लक्ष्मीबाई यांचा शौर्यपूर्ण संघर्ष, या सर्व प्रेरणादायी घटना आपल्या मनात जागृत ठेवणं आवश्यक आहे.
आज आपण जे स्वप्न पाहतो, सशक्त भारताचं, समृद्ध भारताचं, शिक्षित भारताचं ते प्रत्यक्षात उतरवण्यासाठी आपल्याला नवीन पिढी म्हणून पुढाकार घ्यावा लागेल. कारण भारताच्या विकासाचा खरा पाया तुम्ही आहात, विद्यार्थी, युवक, भावी नागरिक.
मित्रांनो, स्वातंत्र्य म्हणजे केवळ आपल्याला हवे ते करण्याची मुभा नाही, तर समाजासाठी योग्य निर्णय घेण्याची जबाबदारी आहे. आपण स्वातंत्र्याचा खरा अर्थ समजून घेतला पाहिजे, शिस्त, एकता, प्रामाणिकपणा आणि कर्तव्यनिष्ठा यांचा समावेश करून.
आज जग झपाट्याने बदलत आहे. विज्ञान, तंत्रज्ञान, क्रीडा, कला या सर्व क्षेत्रांत भारत झेप घेत आहे. पण या प्रगतीसोबत आपली संस्कृती, मूल्यं आणि परंपरा जपणं हे देखील तितकंच महत्त्वाचं आहे.
या स्वातंत्र्यदिनी आपण सर्वांनी काही संकल्प करूया…
आपल्या शिक्षणात प्रामाणिक राहूया,
पर्यावरणाचं रक्षण करूया,
समाजात सहिष्णुता आणि समता निर्माण करूया,
आणि देशाच्या प्रगतीसाठी सकारात्मक योगदान देऊया.
आपल्याला फक्त देशभक्त बनण्याची नाही, तर जागरूक आणि सजग नागरिक बनण्याची गरज आहे. कारण राष्ट्र उभं राहतं ते त्याच्या नागरिकांच्या कृतीवर, फक्त भाषणावर नाही, तर कृतीवर!
चला तर मग, आपण सर्वजण आपल्या कर्तव्यातून भारताचं उज्वल भविष्य घडवूया.
जय हिंद! वंदे मातरम्!
आदरणीय मुख्याध्यापक, शिक्षकवृंद, उपस्थित पालक आणि माझ्या प्रिय मित्रांनो,
आज आपण १५ ऑगस्ट भारतीय स्वातंत्र्यदिन साजरा करत आहोत. सर्वप्रथम, आपणा सर्वांना स्वातंत्र्यदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा! हा दिवस आपल्या राष्ट्राच्या इतिहासातील एक अत्यंत गौरवशाली क्षण आहे. १९४७ साली, शतकानुशतके चाललेल्या गुलामगिरीचा अंत झाला आणि भारत एक स्वाभिमानी, स्वतंत्र राष्ट्र म्हणून उदयास आला.
आपल्या स्वातंत्र्यसंग्रामामध्ये लाखो माहित असलेल्या आणि माहित नसलेल्या वीरांनी बलिदान दिलं. महात्मा गांधी, नेताजी सुभाषचंद्र बोस, लोकमान्य टिळक, सरदार वल्लभभाई पटेल, डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर या थोर नेत्यांनी आपल्याला फक्त स्वातंत्र्य मिळवून दिलं नाही, तर त्याचं रक्षण करण्याचं भानही दिलं.
मित्रांनो, स्वातंत्र्य ही एक अमूल्य गोष्ट आहे. ती फक्त १५ ऑगस्टला ध्वजवंदन करून आणि देशभक्तीची गाणी गाऊन साजरी करणं पुरेसं नाही. हे स्वातंत्र्य जपण्यासाठी आपल्याला आपल्या देशासाठी काही देण्याची तयारी असली पाहिजे. आज देशाला गरज आहे शिक्षित, प्रामाणिक, कर्तव्यनिष्ठ आणि जागरूक नागरिकांची.
भारतीय स्वातंत्र्याचा खरा अर्थ म्हणजे विविधतेतून एकता. आपला देश अनेक भाषा, धर्म, जाती, संस्कृती असलेला असतानाही एकसंध आहे, हीच भारताची खरी ओळख आहे. म्हणूनच, आजच्या दिवशी आपण सगळ्यांनी ठरवूया की आपण कोणत्याही भेदभावाविना एकमेकांशी प्रेमाने वागू, आणि आपल्या राष्ट्रात एकतेचं बीज अधिक घट्ट करू.
स्वातंत्र्याचा अर्थ फक्त अधिकार नाही, तर जबाबदारीही आहे. शाळा, समाज, कुटुंब या सर्व ठिकाणी आपलं योगदान महत्त्वाचं आहे. आपण जे काम करत आहोत, ते प्रामाणिकपणे आणि मनापासून करणं हेच स्वातंत्र्याचा सन्मान करणं आहे.
आज आपण आधुनिक भारतात राहतो. विज्ञान, तंत्रज्ञान, संरक्षण, क्रीडा, उद्योग या सगळ्या क्षेत्रांत भारत प्रगती करत आहे. पण या प्रगतीसोबतच आपली सामाजिक मूल्यं, आपली संस्कृती आणि आपली लोकशाही जपणं हे आपलं सर्वात मोठं कर्तव्य आहे.
शेवटी, मी एवढंच म्हणेन देशासाठी मोठं काही करणं आवश्यकच असं नाही, पण जे काही कराल, ते देशहितासाठी असावं. आपलं शिक्षण, आपलं वागणं, आपली विचारसरणी हीच आपल्या देशासाठी खरी देणगी ठरेल.
चला तर मग, आपण सर्वजण एकजुटीने भारतमातेच्या सेवेसाठी सज्ज होऊया.
जय हिंद! वंदे मातरम्!