कोट्यधीश पुत्राचे कोचीतील जीवन: पंतप्रधान मोदींची उपस्थिती

सुरत: कोचीच्या रस्त्यावर जीवनाचा अनुभव घेण्यासाठी सात हजार रुपये देऊन मुलाला पाठवणाऱ्या वडिलांची आणि त्या मुलाने कोचीत मजुरी करून जीवन जगण्याची कथा आठवते का? २०१६ मध्ये, जीवनाचा मोफत कोर्स शिकवण्यासाठी मुलाला बाहेर पाठवणाऱ्या कोट्यधीश वडिलांची ही कथा बातमी झाली होती. चित्रपटाची कथा वाटत असली तरी ती खरी होती. जीवनाचा अनुभव घेण्यासाठी कोचीच्या रस्त्यावर मजुरी करणाऱ्या कोट्यधीश पुत्र द्रव्य ढोलकियाच्या आयुष्यातील एक आनंदाची बातमी सध्या चर्चेत आहे. गुजरातमध्ये झालेल्या त्याच्या लग्नाची बातमी इतकी चर्चेत येण्याचे कारण म्हणजे या सोहळ्याला पंतप्रधान नरेंद्र मोदी उपस्थित होते.

आज १२,००० कोटी रुपयांच्या मालमत्तेचे मालक असलेल्या सुरतच्या हरिकृष्णा डायमंड्सचे मालक सावजी ढोलकिया हे द्रव्यचे वडील आहेत. २९ वर्षीय द्रव्य हा त्यांचा एकुलता एक मुलगा आहे. दुधाळा गावात द्रव्य आणि रिअल इस्टेट कंपनीच्या मालकाची मुलगी जान्हवी चालुडिया यांचा विवाह सोहळा पार पडला. या सोहळ्याला मोदी उपस्थित होते. गुजरातचे मुख्यमंत्री असल्यापासून ढोलकिया यांच्याशी मोदींचे संबंध आहेत.

२०१६ मध्ये कोचीतून केरळमधील द्रव्यची कहाणी सुरू होते. तेव्हा काही लोकांना सावजी ढोलकिया यांची ओळख होती. ४००० कोटींच्या मालमत्तेचे मालक असलेल्या सुरतच्या हरिकृष्णा एक्सपोर्टर्सचे ते प्रमुख होते. चित्रपटासारखी ही कथा कोची शहरात घडली. एका महिन्याच्या जीवनात पैशाचे मूल्य शिकलेल्या मुलाची आणि त्याला धडा शिकवणाऱ्या वडिलांची ही कथा बातमी झाली.

कोट्यधीश हिरे व्यापारी. २०१६ च्या २६ जून रोजी वडील ढोलकिया यांनी मुलगा द्रव्य ढोलकियाला जीवन शिकण्यासाठी कोचीला पाठवले. गुजरातमधील घरातून कोचीला जाताना २१ वर्षीय द्रव्यच्या खिशात फक्त सात हजार रुपये आणि तीन जोड कपडे होते. कोचीची ट्रेनची तिकिटे आणि पैसे देऊन वडील ढोलकिया यांनी मुलाला फक्त एवढेच सांगितले, "जा आणि स्वतः नोकरी मिळव. सात हजार रुपये काळजीपूर्वक वापर."

कोचीत पोहोचल्यानंतर द्रव्यने अनेक कामे केली. हॉटेल कर्मचारी, बेकरी कामगार अशी अनेक कामे. पैसे कमी पडल्यावर एक वेळ जेवण केले. दरम्यान, हॉटेलमध्ये त्याची ओळख मल्याळी श्रीजितशी झाली. नवीन नोकरी, हॉटेलमध्ये काम. कचरा साफ करणे, जेवण वाढणे असे जीवन धडे. अशा प्रकारे एका महिन्याच्या अनुभवाने द्रव्यला खूप काही शिकवले.

परत जाताना द्रव्यला फक्त श्रीजितला भेटायचे होते. हातात भरपूर भेटवस्तू घेऊन श्रीजितला भेटायला आल्यावर आजूबाजूच्या लोकांना त्या हॉटेल कर्मचाऱ्याची ओळख पटली जो चांगले इंग्रजी बोलत होता. अशा प्रकारे जीवनाचा मोफत कोर्स शिकून द्रव्य गुजरातमध्ये परतला. त्यावेळी तो अमेरिकेत एमबीए करत होता तेव्हा वडिलांनी त्याला जीवन प्रत्यक्षात शिकण्यासाठी केरळला पाठवले होते. या प्रवासातून काय शिकलास असे विचारल्यावर द्रव्यने तेव्हा असे म्हटले होते... पैशाने काही गोष्टी मिळू शकतात, पण अनुभवांना त्याहूनही जास्त किंमत असते.