भारती सिंहच्या आईने घरकाम करून केलं पालनपोषण, गोष्ट सांगताना झाली भावुक

भारती सिंहने वडिलांच्या निधनानंतर आईसोबत अनुभवलेल्या दारिद्र्याची हृदयद्रावक कहाणी सांगितली. त्यांच्या आईने घरकाम करून मुलांचे संगोपन केले.

भारती सिंहची भावनिक कौटुंबिक कहाणी: विनोदवीर भारती सिंहचा जन्म एका सामान्य कुटुंबात झाला. त्यांनी बालपणी खूप कठीण काळ पाहिला होता, कारण जेव्हा त्या फक्त दोन वर्षांच्या होत्या तेव्हा त्यांच्या वडिलांचे निधन झाले. वडिलांच्या मृत्यूनंतर त्यांची आई घरोघरी साफसफाईचे काम करू लागली. भारतीने राज शामानीच्या कार्यक्रमात असेच अनेक धक्कादायक खुलासे केले आहेत.

भारती सिंहच्या आईला लोक का धमकावत असत?

भारती म्हणाल्या, 'मला आठवतंय की माझी आई एका मालकिणीकडून रागावून घरी आली होती. ती माझ्या बहिणीला याबद्दल सांगत असे. जर ती एखादी ताट किंवा काहीतरी मोडली तर ती खूप अस्वस्थ होत असे. कधीकधी, तिला दुखापतही होत असे आणि आम्ही तिच्या हातापायांवर पट्टी बांधलेली पाहत असू. दिवाळीत, आम्ही आतुरतेने आमच्या आईची वाट पाहत असू, कारण आम्हाला माहित होते की तिला मिठाईचा डबा मिळेल. आम्ही कधीही मिठाई विकत घेऊ शकत नव्हतो. आम्ही फटाके विकत घेऊ शकत नव्हतो. आम्ही नवीन कपडे खरेदी करण्याची कल्पनाही करू शकत नव्हतो. आम्ही लोकांनी दिलेले जुने कपडेच घालत असू.' भारतीने हेही सांगितले की जेव्हा ती १५ वर्षांची होती तेव्हा तिच्या आईचे लग्न झाले आणि २० वर्षांच्या वयापर्यंत तिची तीन मुले झाली. २२ वर्षांच्या वयापर्यंत तिच्या वडिलांचे निधन झाले होते.

भारतीच्या आईने दुसरे लग्न का केले नाही?

भारती म्हणतात, 'माझी आई सुंदर होती, तिचे लांब केस होते. तिचे पुन्हा लग्न सहज होऊ शकले असते, पण ती घरांमध्ये काम करू लागली. मी कामवालीची मुलगी आहे. मला आठवतंय की काही दिवस मी तिच्यासोबत कामाला जात असे आणि बायका तिला व्यवस्थित पोछा मारायला सांगत असत. त्या तिला उरलेले जेवण देत असत आणि आम्हाला खूप आनंद होत असे की आम्हाला कोफ्ते किंवा दाल मखनी मिळेल.'

भारती सिंहच्या वडिलांना हा आजार झाला होता

भारती पुढे म्हणतात, 'मी दोन वर्षांची होते तेव्हा माझे वडील वारले. त्यांना कॉलरा झाला होता आणि दारू पिल्यानंतर त्यांना रक्ताची खोकली येत असे. मला त्यांची काही आठवण नाही. आजही घरी त्यांचा एक फोटो आहे, पण मी त्यांना ओळखू शकत नाही. ते माझ्यासाठी एक अनोळखी व्यक्ती आहेत. मी आईला सांगते की बाबांचा फोटो काढून टाका. ते माझी थट्टा करत नसत, पण त्यांना माझ्यावर दया येत असे. शिक्षक आम्हाला या आधारावर वेगळे करत असत की कोणाचे वडील आहेत आणि कोणाचे नाहीत, कारण ज्या मुलांचे वडील नसत त्यांना शाळेची पुस्तके दिली जात असत. मला माहित नव्हते की वडील म्हणजे काय, मी माझ्या मित्रांना त्यांच्या वडिलांबद्दल बोलताना ऐकत असे. मी शिकले की वडील कडक असतात आणि भेटवस्तू आणतात. माझ्यासोबत हे सर्व घडत नव्हते म्हणून मला वाटायचे की मी वेगळी आहे.'