चाणक्य सांगतात की, पती-पत्नीच्या नात्यात विश्वास हा पाया आहे. एकमेकांवर विश्वास ठेवल्यास नात्यात गोडवा टिकून राहतो. परस्परांचा सन्मान केल्यास नातं अधिक मजबूत होतं.
चाणक्य म्हणतात की, पती-पत्नींमध्ये सौहार्द असणे अत्यावश्यक आहे. कठीण प्रसंगी दोघांनी एकमेकांना आधार दिला पाहिजे. परस्पर संवाद गोड आणि शांत असावा.
गृहस्थाश्रम चालवण्यासाठी दोघांनी आपापल्या जबाबदाऱ्या नीट पार पाडल्या पाहिजेत. पतीने कुटुंबाचे संरक्षण आणि पालनपोषण करावे, तर पत्नीने घर सांभाळावे.
चाणक्य यांचे मत आहे की, पतीने पत्नीच्या इच्छांचा आदर करावा आणि तिच्या भावना समजून घ्याव्यात. तसेच, पत्नीलाही पतीच्या विचारांशी जुळवून घ्यायचा प्रयत्न करावा.
नात्यात कधी काळी वाद होणे साहजिक आहे, परंतु अशा वेळी धैर्य आणि संयम महत्त्वाचे आहे. चाणक्य सांगतात की, कोणताही निर्णय घेताना भावनेच्या भरात न जाता विचारपूर्वक निर्णय घ्यावा.
चाणक्य यांच्या मते, पती-पत्नीने एकमेकांना कमी लेखू नये. त्यांना समानतेने वागवले पाहिजे. हे नाते सहधर्मचरण म्हणजेच परस्पर सहकार्याचे असावे.
चाणक्य यांचा सल्ला आहे की, पती-पत्नीने आपापल्या वैयक्तिक वादांची आणि घरातील गोष्टींची गोपनीयता राखली पाहिजे. त्या बाहेर सांगणे नातेसंबंधांना हानीकारक ठरते.
चाणक्य यांच्या विचारांनुसार, पती-पत्नीचे नाते हे परस्पर विश्वास, प्रेम, आदर, आणि जबाबदारीवर आधारित असावे. दोघांनी एकमेकांना समजून घेऊन सहकार्य केल्यास नातं आयुष्यभर टिकून राहील.