मनोज कुमार यांच्यावर शासकीय इतमामात अंत्यसंस्कार
सार
अभिनेता आणि दिग्दर्शक मनोज कुमार यांच्या पार्थिवावर शासकीय इतमामात अंत्यसंस्कार करण्यात आले. 'भारत कुमार' म्हणून ते ओळखले जात होते.
मुंबई (एएनआय): देशभक्तीपर भूमिकांसाठी ओळखले जाणारे अभिनेते आणि दिग्दर्शक मनोज कुमार यांच्या पार्थिवावर आज, ५ एप्रिल, २०२५ रोजी शासकीय इतमामात अंत्यसंस्कार करण्यात आले.
पद्मश्री पुरस्कार विजेत्या या महान कलाकाराला भारतीय चित्रपटसृष्टीतील योगदानाबद्दल आदराने मानवंदना देण्यात आली. तिरंग्यात लपेटलेले त्यांचे पार्थिव, भारतीय सिनेसृष्टीतील 'भारत कुमार' यांना योग्य निरोप होता.
मुंबईतील त्यांच्या निवासस्थानी कुटुंबीय आणि जवळचे मित्र-मैत्रिणी अंतिम निरोप देण्यासाठी जमले होते.
त्यांचे पार्थिव असलेली रुग्णवाहिका तिरंगी रंगाच्या फुलांनी आणि माळांनी सजवण्यात आली होती, जी चित्रपटांतील त्यांच्या देशभक्तीपर प्रवासाचे प्रतीक होती.
मनोज कुमार यांच्या पत्नीसुद्धा शासकीय इतमामात झालेल्या अंत्यसंस्काराला उपस्थित होत्या.
पद्मश्री पुरस्कार विजेते आणि शहीद भगतसिंग सेवा दलाचे अध्यक्ष डॉ. जितेंद्र सिंग शंटी यांनीही अंत्यसंस्काराला हजेरी लावली.
एएनआयशी बोलताना डॉ. शंटी यांनी कुमार यांच्या अटळ देशभक्तीची आणि त्यांच्या चित्रपटांमधून दिलेल्या प्रभावी संदेशांची प्रशंसा केली.
"त्यांनी 'जय जवान जय किसान', 'शहीद-ए-आझम', 'रोटी कपडा और मकान' किंवा 'शोर' यांसारख्या चित्रपटांमधून जो संदेश दिला, तो या जगात कोणीही विसरू शकत नाही. असे लोक मरत नाहीत. ते अमर आहेत, कारण त्यांची गाणी आणि त्यांचे विचार कायम जिवंत राहतील. मी लहानपणापासून त्यांचा चाहता आहे," असे डॉ. शंटी म्हणाले. त्यांनी अभिनेत्यासोबतच्या वैयक्तिक संबंधांवरही प्रकाश टाकला आणि ते म्हणाले, "माझे त्यांच्याशी वडील-मुलाचे आणि मित्राचे संबंध होते. कोविडमध्ये त्यांनी मला खूप धैर्य दिले, 'शांती, घाबरू नकोस, धैर्याने सेवा कर आणि भगतसिंगांसारखे देशासाठी काहीतरी कर, जग तुला लक्षात ठेवेल.' मनोज कुमार यांचे देशभक्ती प्रेम, त्यांच्या भावना, ते खऱ्या मनाने देशावर प्रेम करत होते."
मनोज कुमार, ज्यांचे नाव हरिकृष्ण गोस्वामी होते, यांचा जन्म २४ जुलै, १९३७ रोजी ऍबटाबाद (आता पाकिस्तानमध्ये) येथे झाला. ते भारतीय चित्रपट इतिहासातील सर्वात प्रतिष्ठित अभिनेत्यांपैकी एक बनले. देशभक्तीपर भूमिका साकारल्यामुळे त्यांना 'भारत कुमार' हे नाव मिळाले. 'उपकार' (१९६७), 'पूरब और पश्चिम' (१९७०) आणि 'शहीद' (१९६५) यांसारख्या त्यांच्या चित्रपटांनी भारतातील राष्ट्रवादी चित्रपटांना नवी ओळख दिली.
कुमार यांचा प्रभाव केवळ अभिनयापुरता मर्यादित नव्हता. एक दिग्दर्शक आणि निर्माता म्हणून त्यांनी भारतीय चित्रपटसृष्टीत महत्त्वपूर्ण योगदान दिले.
त्यांच्या 'उपकार' या पहिल्या दिग्दर्शित चित्रपटाला दुसरा सर्वोत्कृष्ट चित्रपटाचा राष्ट्रीय चित्रपट पुरस्कार मिळाला आणि 'पूरब और पश्चिम' आणि 'रोटी कपडा और मकान' (१९७४) यांसारखे त्यांचे इतर चित्रपट व्यावसायिकदृष्ट्या यशस्वी ठरले. त्यांना पद्मश्री (१९९२) आणि दादासाहेब फाळके पुरस्कार (२०१५) यांसारख्या प्रतिष्ठित पुरस्कारांनी सन्मानित करण्यात आले. ४ एप्रिल, २०२५ रोजी वयाच्या ८७ व्या वर्षी कुमार यांचे निधन झाले. त्यांच्या निधनाने संपूर्ण भारतात शोककळा पसरली आहे. राजकीय नेते, चित्रपटसृष्टीतील दिग्गज आणि चाहते त्यांच्या आठवणींना उजाळा देत आहेत.
पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांनी कुमार यांना 'भारतीय चित्रपटाचे प्रतीक' म्हटले आहे, कारण त्यांनी आपल्या चित्रपटांद्वारे राष्ट्रीय अभिमानाला प्रेरणा दिली.
संरक्षण मंत्री राजनाथ सिंह, काँग्रेस नेते राहुल गांधी आणि इतर मान्यवरांनीही कुमार यांच्या निधनावर शोक व्यक्त केला आणि देशाच्या चित्रपट आणि सांस्कृतिक वारसासाठी त्यांनी दिलेल्या योगदानाला आदराने स्मरण केले.