आचार्य चाणक्य यांनी आपल्या शिकवणीत काही विशिष्ट परिस्थितींचा उल्लेख केलाय. ज्यात मौन बाळगणे मूर्खपणाचे मानले जाऊ शकते. कोणत्या परिस्थितीत मौन बाळगणे शहाणपणाचे नाही हे जाणून घ्या.
आचार्य चाणक्यांचा असा विश्वास होता की जिथे अन्याय होत असेल तिथे गप्प बसणे चुकीचे आहे. अन्याय दिसल्यावर आवाज उठवणे हे तुमचे कर्तव्य. गप्प राहणे हे तुमची कमकुवत नैतिकता दाखवू शकते.
तुमचा हक्क हिरावून घेतला जात असेल आणि तुम्ही गप्प बसत असाल तपासानवीनतम तो तुमच्याकडून मूर्खपणाचा समजला जाईल. न घाबरता हक्कांसाठी उभे राहिले पाहिजे.
चाणक्याच्या मते, सत्याचे समर्थन करण्यात कधीही संकोच करू नका. सत्याच्या बाजूने बोलणे ही केवळ तुमची जबाबदारी नाही तर समाजाला योग्य दिशेने नेण्याचा एक भाग आहे.
नातेसंबंध मजबूत ठेवण्यासाठी संवाद आवश्यक आहे. चाणक्याचा असा विश्वास होता की नातेसंबंधात प्रामाणिकपणा आणि मोकळेपणा आणण्यासाठी, संकोच न करता बोलले पाहिजे.
चाणक्य म्हणतो की जेव्हा धर्म आणि अधर्माचा प्रश्न येतो तेव्हा धर्माचे समर्थन करा. जर तुम्ही धर्माचे रक्षण केले तर धर्मही तुमचे रक्षण करेल.
आयुष्यात अनेक वेळा असे निर्णय येतात जिथे मौन चालत नाही. धैर्याने निर्णय घ्या आणि आपले विचार व्यक्त करा आणि संधी ओळखा.
तुमचा अपमान होत असेल तर ते सहन करणे योग्य नाही. चाणक्याच्या मते, स्वतःच्या सन्मानासाठी उभे राहणे महत्त्वाचे आहे.
जीवनात ध्येय साध्य करण्यासाठी संघर्ष आणि चिकाटी आवश्यक आहे. शांत राहून संधी गमावण्यापेक्षा बोलणे आणि पूर्ण ताकदीने आपल्या स्वप्नांसाठी काम करणे चांगले आहे.
चूक सुधारण्यासाठी बोलणे आणि व्यक्त करणे ही सामाजिक जबाबदारी आहे. चाणक्यच्या मते हीच एका जबाबदार नागरिकाची ओळख आहे.
चाणक्याचा असा विश्वास होता की समाजाचे भले करण्यासाठी योग्य ते योग्य वेळी बोलणे गरजेचे आहे. समाजाला प्रगतीच्या मार्गावर नेण्यासाठी हे पाऊल महत्त्वाचे आहे.